Expositie Kwintus
Op 7 juli 2019 kwamen Jan Geert de Boer, Henk Keur, Rien Meppelink, Mas Boom en Wirt Groen bijeen in het College Hotel in Amsterdam om zich onder de bezielende leiding van Sophie van Steenderen onder te dompelen in de geschiedenis van de moderne kunst. Dit ter voorbereiding van een tweede kunstreis. De mannen vlogen in enkele dagen van Kandinsky, lid van de Blaue Reiter, naar de Pop Art van Roy Lichtenstein en van Pablo Picasso naar de imponerende werken van Mark Rothko. Heel veel en nog meer. Waar te beginnen. De mannen waren in totale verwarring, maar ze gaven niet op. Ze bleven broeden op het definiëren van een reis waar grenzen zouden worden verlegd, waar ze niet altijd direct blij van zouden worden, waarbij niet hun smaak en gedachten bepalend zouden zijn, maar die van de kunstenaars, nog in leven zijnde kunstenaars. En dat broeden bracht hun naar broedplaatsen. I9 Vergeten plekken, in verval en vaak onguur, waar nieuwe vormen van kunst geboren kunnen worden, maar ook naar kunstcentra waar al decennia kunstenaars uit alle landen van de Wereld terecht kunnen en zich kunnen ontwikkelen vrij van opleidingseisen en commerciële druk van de markt.
Broedplaatsen, de reis langs broedplaatsen en de daar werkende kunstenaars, werd hun tweede tour d’ Art.
De Rijksakademie in Amsterdam bracht hun heel bijzonder en sympathieke kunstenaars. De ontwikkeling en het werk van deze kunstenaars bracht ook hen verder. Niet meteen je oordeel, het gaat niet altijd om mooi, er is meer dan een schilderij of een sculptuur. Het gaat om de kunstenaar, zijn werk en zijn boodschap. Pas als je daar voor open kunt en durft te staan, leer je kunst op een andere manier waarderen dan een prachtig doek boven de bank in je huiskamer.
Kwintus vloog regelmatig uit naar Leipzig, waar de mannen kind aan huis werden in de Wollspinnerei. Wat een geweldig complex waar ateliers, galeries en expo ruimtes de oude spinnerijen en kantoren hebben ingevuld, nadat die jaren leeg hadden gestaan en waren verworden tot een no go area, waar thrillers geboren kunnen worden.
Een bezoek aan galerie Bart in Amsterdam, waar het werk van Tamara Muller werd getoond, bracht hen op het idee dat een familie ook een broedplaats kan zijn.
De abstract conceptueel werkende Harry Markussen nam de mannen mee naar Berlijn, waar de atmosfeer zo rauw, vrij en onafhankelijk is dat kunstuitingen daar echt in een versnelling komen. Kwintus noemt het “Berliner Luft”.
De geschiedenis van de oude brouwerijen van Amstel aan de Keileweg in Rotterdam en het verval van die havenbuurt is bekend. De haven- en industriële activiteiten maakten plaats voor prostitutie en afwerkplekken, drugs en andere criminaliteit. In deze voormalige no go area vond Kwintus de ateliers van Joep van Lieshout en de hallen van Brutus, vol met hedendaagse uitdagende kunst. Brutus is rauw, net als het meeste werk dat daar gemaakt en geëxposeerd wordt. Kwintus moest opnieuw slikken, maar de verhalen, het vakmanschap, de passie overtuigden hen. Ook Rotterdam met Brutus werd één van de broedplaatsen, de vijfde.
De mannen van Kwintus vlogen dus weer uit. Soms geschrokken door het onbegrijpelijke of weerzinwekkende, maar ze vlogen verder en verder. Het rauwe, de harde werkelijkheid, het weerzinwekkende, ze liepen er niet meer voor weg, ze gingen het omarmen en vaak waarderen. De werken, die gekocht werden zouden ze tijdens de eerste reis niet eens hebben gezien, laat staan dat ze deze gewaardeerd zouden hebben. Nu vormen ze de Collectie van hun tweede reis.
Van 7 tot en met 13 juli 2025 wordt de Kwintus Collectie ten toon gesteld in de Grote of Maria kerk in Meppel. Een bijzondere pop-up expositie, die gratis toegankelijk is. Een ruwe parel in het hart van Meppel siert deze zomer een week de stad.
